Zo nu en dan worden bij onze opgravingen restanten van waaiers teruggevonden. De meeste zijn gemaakt van been. Dat maakte de vondst van de baleinen waaier in een beerput aan de Laat extra bijzonder.
Vroeger was het een spelletje dat veel op school werd gedaan. Je had niet meer nodig dan een knoop en een wollen draadje. De draad werd door de knoopsgaten geregen en vervolgens draaide je, met de knoop in het midden, de draad rond tot hij zover mogelijk was opgewonden. Als je dan de draad strak aantrok, hoorde je een zoemend, ofwel snorrend geluid. Omdat het knoopje oorspronkelijk een bot was, wordt het instrumentje wel snorrebot genoemd. De vondst die we hier vandaag bespreken, is op hetzelfde principe gebaseerd.
Tijdens de grote opgraving in de Langestraat, kwamen vorig jaar verschillende leren voorwerpen naar boven, plus de restanten van een leerlooierij en een schoenmakerij. In de vorige editie van de nieuwsbrief lieten we al een paar mooie voorbeelden zien. Deze keer het vervolg met opnieuw bijzondere vondsten, waaronder een opvallend verfijnd kalfsleren damesschoentje, vermoedelijk uit het tweede kwart van de zeventiende eeuw.
Zo nu en dan komen bij opgravingen metalen pelgrimsinsignes naar boven. Pelgrims-
insignes werden vroeger gekocht bij een bedevaartsoord. Als souvenir maar ook als bewijsstuk, om onderdak onderweg te kunnen krijgen. In onze collectie hebben we twee bijzondere exemplaren: een klokje en een lege omlijsting.
Tijdens onze opgravingen komen wij regelmatig spaarpotten tegen. Dat kunnen spaarvarkens zijn, zoals we ze nog altijd kennen, maar ook de moederborst vormde een inspiratie voor de vormen van spaarpotten in voorbijgaande jaren.
Niet alleen bij kinderen spreekt het tot de verbeelding. Ook menig volwassen hart gaat sneller kloppen bij het zien van gebruiksvoorwerpen in miniatuurvorm. Je voelt je meteen weer kind. Onze archeologische collectie telt meer dan honderd minatuurvoorwerpen. Dat zijn er best veel, als je bedenkt dat de totale collectie uit ruim 8400 voorwerpen bestaat.
In 1991 werd een opgraving gedaan op de hoek van het Luttik-Oudorp en de Wortelsteeg vanwege de bouw van een appartementencomplex. Op deze plek in de binnenstad van Alkmaar, waar jarenlang pottenbakkers gevestigd waren, leren voorschoot gevonden die nog bijna helemaal intact was.
Tijdens een archeologisch onderzoek in 2002 werd aan de Bierkade 17 in Alkmaar een beerput opgegraven met een opmerkelijke inhoud. De vondst van onder meer een scheerbekken en maar liefst 13 tanden en kiezen versterkt het vermoeden dat hier hoogstwaarschijnlijk een barbier-chirurgijn en tandmeester zijn praktijk had.
Beerputten leveren voor archeologen een schat aan informatie op. Over kookgerei, over serviesgoed dat in een bepaalde periode gebruikt werd, maar ook over wat er zoal gegeten werd. Deze keer een verhaal over wat de vondst van olijvenpitten zoal zegt over de vroegere inwoners van Alkmaar.
In 1992 legde een verwoestende brand twee panden aan de Alkmaarse Langestraat in de as. Het gaat om de nummers 113 en 115/117, vlakbij de Grote Kerk. Tijdens de opgraving na deze brand zijn een heleboel voorwerpen uit de beerputten naar boven gekomen. Van deze vondsten, die bewaard worden in het depot, trekt een opvallende pot met tekst de aandacht. Het blijkt een voorraadpot voor snuiftabak uit de eerste helft van de achttiende eeuw, gevonden op huisnummer 113.
januari, 2021
maa
din
woe
don
vrij
zat
zon
-
-
-
-
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
Vandaag geen evenementen
