Wonderdokter Wessel van der Lee
In 1805, toen Wessel van der Lee 29 jaar was trouwde hij met de toen 20-jarige Metje Vel. Metje was de dochter van koekebakker Simon Vel en Elisabeth Kemper uit Hoorn. Simon Vel koopt voor zijn dochter en schoonzoon een grutterij met bijgebouw in Schermerhorn. Ze gaan daar wonen en krijgen uiteindelijk 12 kinderen.
Hoewel Wessel geen opleiding of diploma’s in de geneeskunde heeft, stort hij zich rond 1815 vol overgave op het magnetisme. Deze methode wordt door wetenschappers en gestudeerde mensen al toegepast. Magnetisme zou een genezende werking hebben bij klachten van reuma en artritis.
Hij begint met zijn praktijk in de herberg van Schermerhorn. Na 1822 reist hij per trekschuit en koetsen door het land, waar hij mensen behandelt.
Magnetiseren gaat uit van het idee dat een verstoord magnetisch veld van het lichaam klachten en ziektes kan veroorzaken. Het corrigeren van deze verstoringen door middel van magneten kan helpen bij het genezen. Tijdens de behandeling mag er niet gesproken worden. Op een gegeven moment komen er klachten van patiënten dat de behandeling niet heeft geholpen. En dat de klachten zelfs verhevigen.
Van der Lee wordt beschuldigd van bedriegen en kwakzalverij. De nationale Commissie van Geneeskundig Onderzoek en Toevoorzicht probeert hem in 1819 te vervolgen. Bij een rechtszaak in 1822 wordt Van der Lee vervolgd. Hij krijgt een gevangenisstraf en een boete opgelegd. Ook moet hij de de kosten van de rechtzaak vergoeden.
Toch blijft Wessel zijn praktijken doorzetten. Hij verhuist vele malen samen met zijn gezin. Naar IJsselstein, Den Haag, Voorburg, Haarlem, Amsterdam. Van der Lee overlijdt in 1857 op 81-jarige leeftijd.
