Doosje voor snuiftabak
Vondst op vrijdag
Voor de vondst van deze week gaan we weer even terug naar de beerput die pas werd opgegraven in de tuin achter een huis aan de Voordam. Ook op dit moment zijn we nog bezig de zogenoemde beermassa te spoelen. Bij dat spoelwerk worden steevast allerlei zeer kleine scherfjes aangetroffen die essentieel zijn om een voorwerp compleet te maken. Maar dat niet alleen, er zitten ook vaak een heleboel kleine voorwerpen tussen die, juist vanwege het kleine formaat, tijdens de opgraving niet zijn opgevallen. Zo kwamen in dit geval al een heleboel naalden, spelden, knopen, kralen, munten en rekenpenningen tevoorschijn. Echt opvallend echter, was de vondst van dit kleine zilveren doosje in de vorm van een boek. (Tekst gaat verder na de foto).
Vogel met getallen
Op de voorkant een gegraveerde vogel met een kader er omheen. En op de achterzijde een pentagram. De gravering is vrij grof aangebracht en het is niet duidelijk of het kader om de vogel een versiering is. We zien namelijk ook allerlei getallen, zoals 11, 22, en 17, maar die hoeven geen betekenis te hebben. Ze kunnen net zo goed als versiering zijn bedoeld. Maar hier komen we later nog graag eens op terug.
Snuiftabak
Het doosje zelf is destijds gebruikt als snuiftabakdoos. Met een afmeting van 5,5 x 3,5 cm x 1 cm, is het een vrij klein doosje. Snuiftabak werd in ons land gebruikt vanaf de tweede helft van de zestiende eeuw. In de achttiende eeuw (waarin ons tabaksdoosje werd gemaakt) was het snuiven van tabak inmiddels tot in alle rangen en standen doorgedrongen. De snuiftabak werd bewaard in grotere (vaak Delftse) potten. Een snuifdoos als deze werd vooral gebruikt voor onderweg of gewoon voor gebruik gedurende de dag. Er zijn schitterende exemplaren bekend van rijk bewerkte snuifdozen die de hoge status van de gebruiker moesten onderstrepen. Dat geldt waarschijnlijk niet voor onze doos. Want hoewel hij weliswaar van zilver is, behoort de uitvoering van het graveerwerk niet tot het betere werk…