Een achterstevoren geplaatst fabrieksdak?

28 maart 2023

Nu de her- en verbouw van de voormalige Ringersfabriek is opgeleverd, hebben we al een paar keer de gelegenheid gehad om binnen een kijkje te nemen. Vandaar ook dat we het detail vast konden leggen dat we hier vandaag willen belichten: een zogeheten sheddak waar iets merkwaardigs mee aan de hand is.

Omdat de zaken goed gingen destijds, is de voormalige Alkmaarse chocoladefabriek tussen 1920 en 1965 een aantal keren uitgebreid.
In 1950 werd boven de open ruimte tussen twee oudere vleugels een zogenoemd sheddak gebouwd, waardoor een grote overdekte ruimte ontstond. Met dat dak is alleen iets geks aan de hand. Sheddaken hebben een kenmerkende zaagtandvorm waarbij afwisselend flauwe en steile dakvlakken worden afgewisseld, steeds met een goot ertussen. (Tekst gaat verder onder de foto’s)

De flauw hellende dakvlakken zijn normaliter gesloten en op het zuiden gericht. De steile dakvlakken zijn voorzien van glas en zijn op het noorden gericht. Door op deze manier dus alleen noorderlicht binnen te laten, voorkom je dat er direct zonlicht naar binnen komt en krijg je een gelijkmatige belichting van de ruimte. Zeker voor een chocoladefabriek lijkt direct zonlicht daarnaast ook een warmtebron die je beter kunt vermijden. Daarom is het extra gek dat het sheddak bij de Ringersfabriek precies andersom ligt. De vraag wat daarvan de destijds de reden was, hebben we tot op heden nog niet kunnen ophelderen.

Elke week kiest één van onze monumentenadviseurs een detail uit om nader te beschrijven. Dit detail werd uitgelicht door Anne Pauptit.